Henryk V Brzuchaty (ur.
między 1245 a 1250, zm. 22 lutego 1296) – książę jaworski
1273-1278, od 1278 legnicki, a od 1290 wrocławski i brzeski,
w latach 1290-1294 w Namysłowie i Oleśnicy.
Henryka legnickiego nazywano Brzuchaty i Otyłym, ponieważ
miał wielki brzuch. Był najstarszym synem księcia
legnickiego Bolesława Rogatki i Jadwigi pochodzącej z
Anhaltu.
26 grudnia 1278 zmarł Bolesław Rogatka i Henryk V Brzuchaty
dokonał zmiany w podziale ojcowizny. Swoje dotychczasowe
księstwo oddał braciom Bolkowi I (Jawor) i Bernardowi
Zwinnemu (Lwówek Śląski), sam zadowalając się księstwem
legnickim, wraz z uzyskaną w wyniku wojny z 1277 roku od
Henryka Probusa Środą Śląską.
Jako samodzielny książę Henryk kontynuował politykę ojca
przez co znalazł się w opozycji w stosunku do pozostałych
książąt śląskich.
Henryk V był żonaty z córką księcia wielkopolskiego
Bolesława Pobożnego Elżbietą, z którą dochował się trzech
synów (Bolesława III Rozrzutnego, Henryka VI Dobrego i
Władysława) i pięciu córek (Jadwigi, Eufemii, Elżbiety,
Heleny i Anny[1]).
Henryk V Brzuchaty zmarł 22 lutego 1296 roku i został
pochowany w klasztorze klarysek we Wrocławiu. |
|
Orzeł księcia
legnickiego
Henryka V - rok 1289
|
|
