Zygmunt August - krol polski i wielki ksiaze litewski w latach 1520-1562.
Urodzony
1 VII 1520 r. w Krakowie, zmarł 7 VII 1572 r. w Knyszynie;
syn
Zygmunta Starego i włoskiej
księżniczki Bony Sforzy; w 1543 r. ożeniony z córką
Ferdynanda I Habsburga, Elżbietą, po jej śmierci zawarł
w 1547 r. potajemne małżeństwo z Barbarą Radziwiłłówną,
po której śmierci ożenił się w 1553 r. z siostrą
swojej pierwszej żony, Katarzyną Austriacką; od 1522 r.
wielki książę litewski, od 1529 r. król polski, koronowany
w 1530 r., objął rządy na Litwie w 1544 r., a w
Koronie w 1548 r. Początek jego rządów był wypełniony
walką o uznanie związku z Barbarą Radziwiłłówną,
któremu sprzeciwiała się jego matka Bona, a wraz z nią
szlachta i magnateria koronna. Pod wpływem Radziwiłłów
właśnie król zawarł w 1549 r. przymierze z
Habsburgami, które przewidywało udzielanie sobie wzajemnej
pomocy w razie buntu poddanych. Oparcie dla jego rządów
stanowiła w pierwszych latach grupa magnatów z hetmanem
Janem Tarnowskim i kanclerzem Samuelem Maciejowskim na
czele. Pragnąc uniknąć starcia z opozycją szlachecką,
Zygmunt August nie zwoływał przez cztery lata sejmu w
okresie 1559-1562. Zabiegi dyplomacji polskiej doprowadziły w 1561
r. do poddania Inflant Polsce i Wielkiemu Księstwu
Litewskiemu, co spowodowało wybuch wojny z Moskwą. W
tej sytuacji król przeszedł na sejmie piotrkowskim w 1562/63
r. na stronę szlachty opowiadającej się za reformami (m.in.
egzekucją dóbr królewskich). W 1569 r. uchwalono unię
lubelską, dającą początek Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Wojna o Inflanty zakończyła się zaś w 1570 r.
trzyletnim zawieszeniem broni. Pochowany został w
katedrze na Wawelu.
|
|
Orzeł z czasów
Zygmunta Augusta
|
|
