Oferta » Rabat 10% jeżeli zamieścisz reklamę
w tym tygodniu. Więcej tutaj.
Szukaj - PolskiInternet.com
Znani Polacy
Józef
Klemens
Piłsudski
(ang. Joseph
Klemens Piłsudski)
...
Polski polityk i wojskowy, działacz niepodległościowy, marszałek Polski, Naczelnik Państwa, dwukrotny
premier.
1867 - Urodził się w
Zulowa (Litwa , Rosja)
1887 - Został
zaaresztowany i wysłany
na Siberię
1914 - Walka z Austriakami
1918 - Naczelnik Państwa
1935 - Zmarł
Large Banner Main Page - PolskiInternet.com
REKLAMA:
Józef Klemens Piłsudski,
ps. "Wiktor", "Mieczysław"
"Ziuk", przez
zwolenników zwany "Marszałkiem",
"Komendantem" lub "Dziadkiem".
[ Marszałek Józef Piłsudski - Biografia ]
Kto to był Józef
Klemens
Piłsudski?
Józef Piłsudski był to
polski polityk, dowódca wojskowy, działacz
niepodległościowy, naczelnik państwa Polskiego w
latach 1918–1922.
Naczelny wódz Armii
Polskiej od 11 listopada
1918. Pierwszy marszałek
Polski od 1920; dwukrotny premier Polski.
Twórca tzw. rządów
sanacyjnych w II
Rzeczypospolitej
wprowadzonych w 1926 po
zamachu stanu.
Józef Klemens Piłsudski urodził sie 5 grudnia 1867 roku w
Zulowa na Litwie jako czwarte dziecko Józefa i Marii i z Bilewiczów. Pochodził z
niezamożnej rodziny ziemiańskiej o starych tradycjach niepodległościowych i
wychowany był w duchu patriotycznym. Już jako uczeń Piłsudski założył (między
innymi wspólnie ze swoim bratem) kółko samokształcenia, które miało wspierać
polską młodzież szkolną poddaną procesowi rusyfikacji, w działania opozycyjne
wobec caratu zaangażował się jednak po ukończeniu szkoły i wyjeździe na studia
medyczne do Charkowa.
W czasie trwania studiów Józef Piłsudski nie unikał kontaktów z
przedstawicielami organizacji głoszących hasła i cytaty niepodległościowe,
kojarzono go przy tym miedzy innymi z rosyjską organizacją Narodnaja Wola
działającą w opozycji do caratu i odwołującą się do dość radykalnych metod walki
z władzą. Sam Piłsudski nigdy nie był ani członkiem, ani jawnym sympatykiem
rewolucyjnego ugrupowania, to jednak związki z nim przyczyniły się do
aresztowania przyszłego marszałka w 1897, a następnie jego zesłania na Syberię,
z którego powrócił w roku 1892.
Okres od 1892 do 1914 roku to czas aktywnej działalności w ruchu
niepodległościowym. Józef Piłsudski był aktywnym członkiem Polskiej Partii
Socjalistycznej, nie oznaczało to jednak, że akceptował jej wszystkie założenia
programowe. Początkowo angażował się niemal wyłącznie w działalność wydawniczą,
potem również w zakrojone na szeroką skalę przygotowania do walki zbrojnej, dał
się przy tym poznać nie tylko jako sprawny organizator, ale również jako osoba,
która mając do wyboru radykalne działania i ugodowość zawsze opowie się za
pierwszą z wymienionych tu opcji. W tym czasie Józef Piłsudski ożenił się po raz
pierwszy, jego małżeństwo z działaczka PPS Marią Juszkiewiczową nie było
szczęśliwe, o czym może świadczyć choćby trwający w tym samym czasie wieloletni
nieformalny związek późniejszego marszałka z Aleksandrą Szczerbińską.
22 listopada 1918 roku Józef Piłsudski otrzymał tytuł Tymczasowego Naczelnika
Państwa. Z kolei wybrany 26 stycznia 1919 roku Sejm Ustawodawczy powierzył
Józefowi Piłsudskiemu funkcję Naczelnika Państwa do czasu uchwalenia konstytucji.
Zamach w Sarajewie, a następnie wybuch wojny austriacko-serbskiej oznaczał
spełnienie marzeń późniejszego naczelnika. Zaborcy w końcu byli ze sobą
skonfliktowani, a to mogło oznaczać realną szansę na powstanie niepodległego
państwa polskiego. Pierwsze działania Piłsudskiego i utworzonego przez niego
oddziału wojskowego – I Kompanii Kadrowej nie wróżyły sukcesu, choć bowiem
komendant i dowodzony przez niego oddział przekroczyli granice zaboru
rosyjskiego, wzniecenie na jego ziemiach kolejnego powstania narodowego okazało
się znacznie trudniejsze niż można byłoby się tego spodziewać. Ludność polska
nie miała siły na kolejny wielki zryw, a i sam Józef Piłsudski, kojarzony przede
wszystkim z ugrupowaniami lewicowymi, nie jawił się jako polityk, któremu
chciano powierzać swoje życie. Nawet osoby znajdujące się w opozycji do
późniejszego marszałka nie mogły jednak odmówić mu dużych sukcesów.
Piłsudski
przez cały czas trwania działań wojennych dawał się poznać nie tylko jako
sprawny dowódca, ale i wytrawny polityk nieustannie to zbliżający się do Austrii
i Niemiec, to oddalający się od nich. Lata Wielkiej Wojny to również okres, w
którym budowała się jego późniejsza legenda. Komendant był kochany przez swoich
żołnierzy i podziwiany przez cywilów, którym jawił się nie tylko jako bojownik o
wolność, ale i jako ofiara prześladowań.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę Józef Piłsudski jako Naczelnik Państwa
zajmował jedną z najważniejszych funkcji w odrodzonym kraju, nie miał jednak
możliwości beztroskiego cieszenia się odzyskaną wolnością. Jego pozycja nie była
najsilniejsza, kochany przez żołnierzy Komendant był bowiem uważany za wroga
przez duże grupy polityków. Co więcej, Naczelnik Państwa musiał koncentrować się
nie tylko na walce politycznej, ale i zbrojnej – konflikt z Rosją Radziecką mógł
bowiem prowadzić do upadku młodego państwa. Najgorszy scenariusz nie sprawdził
się, a Bitwa Warszawska znana też jako „cud nad Wisłą” do dziś uważana jest za
jedno z największych zwycięstw polskiego wojska, nie wszystkie koncepcje
polityczne i militarne, które przygotowywał późniejszy marszałek doczekały się
jednak realizacji. Po wyborach parlamentarnych Piłsudski zaczął więc wycofywać
się najpierw z życia politycznego, potem zaś również z obowiązków względem armii.
Jako Naczelnik Państwa nie mógł rządzić w nieskończoność, zdawał sobie zaś
sprawę i z tego, że jako prezydent pełniłby wyłącznie funkcje reprezentacyjne.
Jego ambicje polityczne nie zostały zaspokojone, ustabilizowało się jednak życie
prywatne komendanta. W 1920 na świat przyszła jego druga córka – Jadwiga.
W maju 1926 roku obawy polityków znajdujących się w opozycji wobec niego stały
się faktem – Piłsudski wkroczył do Warszawy na czele podległych mu wojsk i
przejął władzę, choć ponownie nie był zainteresowany stanowiskiem prezydenta.
Kolejne lata jego życia to przede wszystkim walka z oponentami politycznymi,
wzmacnianie swojej pozycji politycznej, a także nieustanne zmagania z
pogarszającym się stanem zdrowia. Marszałek zmarł w 1835 roku na chorobę
nowotworową. Po śmierci Piłsudskiego na czele obozu sanacji stanął jego
najbliższy, długoletni przyjaciel i współpracownik, E. Rydz-Śmigły. Autor Pism
zbiorowych (1937).
Ciało marszałka spoczywa dziś na Wawelu, serce zaś – w grobie jego matki na
wileńskim cmentarzu Na Rossie.
Polecamy
dokumentalny film o Marszałki Józefie Piłsudskim
-> film